Ik ben Lisa van der Wulp. Ik ben op jonge leeftijd begonnen als ambulante mediator voor een jongereninstantie. Hier was ik de brug tussen de jongeren en gemeentes of instanties. Deze jongeren vielen uit en wij hielpen ze om een eigen plek in de maatschappij te vinden. Omdat ik zelf geen makkelijke puber was, kon ik mezelf heel goed verplaatsen in een ander. Dit mooie werk heb ik tien jaar mogen doen. Na een tijdje bleef ik toch aan de zorg denken. Het werk wat ik deed, bracht me geen geluk. Ik ben me gaan omscholen en heb mijn ervaring opgedaan bij verschillende grote zorginstellingen in Nederland. Door mijn opleiding en mijn eigen ervaringen heb ik met alle mogelijke doelgroepen te maken gehad. De ene doelgroep misschien intensiever als een ander, maar ze zijn me niet onbekend.

Mijn andere hobby was paarden. Vanaf dat ik klein ben, wilde ik met paarden zijn. Na een lange tijd zoeken kwam ik terecht bij een heel fijn gezin met eigen paarden aan huis. Hier heb ik training gehad in het rehabiliteren van paarden. Zij hebben mij geleerd om paarden te zien als de unieke dieren die ze zijn, en niet alleen als een vervoersmiddel die moeten luisteren. Door het rehabiliteren moet je spiegelen, en ook bij jezelf. Dit heeft mij geholpen in mijn ontwikkeling en persoonlijke leven. Het gaf me zelfvertrouwen en het gevoel van iets samen bereiken met een paard is onbeschrijfelijk.

Na een aantal jaar te hebben gewerkt was ik op zoek naar een nieuwe uitdaging. Het liefst waar ik iets kon doen op mijn eigen manier. Die kans kreeg ik van mijn moeder en mijn stiefvader. Zij hadden een zorgboerderij “het Spekrijt”. Hier werd gewerkt met een brede groep waar het heel bepalend werd om deze verder te ondersteunen en te versterken in hun zelfbeeld en weerbaarheid. Deze kans heb ik meteen met beide handen aangegrepen eerst als vrijwilliger en nu als vaste persoonlijke begeleider. Hier kan ik mijn hobby met mijn passie combineren.

Ondertussen ben ik weerbaarheidscoach, waarin ik mensen trainingen geef met mijn paarden. Als jeugd en gezinscoach ondersteun ik ouders bij mooie vraagstukken. Naast mijn werk vind ik het leuk om naar mooie plekken te gaan en lekker te eten. Ook kan ik heel goed genieten van een goed boek of een mooie film. Ik hoop dat ik in de toekomst mensen kan blijven helpen en ondersteunen met mijn paarden.

Mijn naam is Luka Vermeulen. In 2021 ben ik begonnen aan de opleiding Social Work (Voltijd) op de HAN in Nijmegen. Voor mijn opleiding mocht ik voor één dag in de week een stageplek zoeken, deze was al snel gevonden toen ik hoorde van Het Spekrijt. Na mijn eerste jaar op Het Spekrijt liep mijn stagecontract af. Dit voelde voor mij niet goed, ik wilde blijven. Daardoor ben ik in mijn tweede studiejaar doorgestroomd naar Social Work (Duaal), dit houdt in dat ik als volwaardig begeleider werk op Het Spekrijt en daarnaast mijn studie Social Work afrond.

De manier van werken bij Het Spekrijt heeft mijn beeld totaal veranderd over de zorg. Voorheen dacht ik aan de theorie achter een bepaalde beperking, zo kon je iemand namelijk helpen. In de eerste week van mijn stage werd dit mij ten strengste afgeraden, ik moest gaan kijken hoe de mensen zich bewogen binnen de groep, gaan voelen met mijn intuïtie en dossiers los laten. Ik vind dat dit mij aardig is gelukt door de jaren heen. Ieder is een uniek persoon en hier kan een boek of theorie niets aan veranderen. De ontwikkelingen die ik heb gezien bij onze deelnemers en om te weten dat ik hier een bijdrage aan heb geleverd is geweldig. De persoonlijke band die je met deelnemers ontwikkelt bij Het Spekrijt maakt het werk bijzonder. Je ziet deelnemers groeien in hun weerbaarheid, zelfvertrouwen en zelfredzaamheid. Verder maak je deel uit van deze persoonlijke ontwikkelingen en deel je samen teleurstellingen, maar ook zeker de succesverhalen.

In mijn vrije tijd kijk ik graag films en series. Daarnaast hou ik ervan om lekker te koken en dit samen met mijn familie en vrienden op te eten. Ook lees ik graag verschillende soorten boeken. Verder heb ik affiniteit met dieren en ben ik fan van basketbal.

Mijn naam is Alex Vermeulen. Van origine ben ik leraar Geschiedenis / Mens en Maatschappij op het voortgezet onderwijs. In mijn werk heb ik mijn interesse voor geschiedenis en de wereld om ons heen kunnen combineren met mijn passie voor de persoonlijke ontwikkeling van jongeren. Het pedagogische onderdeel van het leraarschap staat bij mij hoog in het vaandel, de leerling of deelnemer komt bij mij altijd op de eerste plaats. Deze visie sluit perfect aan bij het werk dat ik mag doen op het Spekrijt. Samen met mijn collega’s ga ik onderzoeken waar de behoeften van onze deelnemers liggen ten aanzien van een opleiding, cursus of andere vormen van persoonlijke ontwikkeling. De persoonlijke band en ontwikkeling staat bij het Spekrijt centraal en dat spreekt mij sterk aan. Door mijn eigen ervaringen tijdens mijn schoolcarrière weet ik dat een op maat gemaakt traject hét verschil kan maken tussen een teleurstelling of een succesverhaal. Een ander aspect van het Spekrijt dat ik fantastisch vind, zijn de mogelijkheden die de zorgboerderij biedt. In mijn optiek is het van belang dat deelnemers uitgedaagd worden om hun ogen te openen voor de wereld om hen heen en op die manier actief tot leren kunnen komen.

In mijn vrije tijd ben ik actief als vrijwilliger bij Basketbal Vereniging Yellow Sox in Bakel. Na meer dan twintig jaar met veel passie en plezier zelf gespeeld te hebben ben ik sinds kort  hoofdcoach van Heren 1. Daarnaast vervul ik functies in het bestuur en de technische commissie van de club. Naast basketbal zijn geschiedenis en muziek twee grote hobby’s van mij, ik bezoek graag musea en concerten als ik een dagje vrij ben.

Ik ben Ans Stiphout. Ik ben opgeleid als verpleegkundige en heb 33 jaar in het ziekenhuis gewerkt op diverse afdelingen. Daarnaast ben ik docent Zorg en Welzijn. De afgelopen jaren heb ik voornamelijk gewerkt met mensen met dementie. Echter de tijd was rijp voor een nieuwe uitdaging. Vandaar dat ik sinds kort met veel plezier ben begonnen op “het Spekrijt”.

Mijn werk als verpleegkundige heeft mij geleerd om veelzijdig betrokken, empathisch en probleemoplossend te zijn. Daarnaast vind ik communicatie erg belangrijk en hecht ik veel waarde aan respectvol omgaan met elkaar. De vaardigheden die ik tijdens mijn werk als verpleegkundige heb geleerd komen nu zeker van pas.

Het is prachtig om te zien hoe divers de doelgroep op Het Spekrijt is. Iedereen heeft andere interesses en mogelijkheden. Kortom: iedereen is uniek. Voor wat betreft het aanbod en het individuele plan wordt daar dan ook zeker rekening mee gehouden. Het is voor mij belangrijk dat de deelnemers groeien in hun zelfvertrouwen en verantwoordelijkheidsgevoel. Vallen en opstaan horen daarbij.  De deelnemers moeten voelen dat ze veilig en zichzelf kunnen zijn. Ze worden ondersteund en begeleid waar nodig is. Er wordt voor hen een zorgplan “op maat” ontwikkeld. Hoe mooi is dat!

Prachtig ook om te zien hoe zij van elkaar leren. Dit alles in een huiselijke en gezellige sfeer. Het feit dat dit op een boerderij plaatsvindt en we met dieren en in de buitenlucht zijn, voelt voor mij als “boerendochter” helemaal als een cadeau.