The Art of Impact
Een paar weken geleden ben ik met de trein naar Utrecht gegaan om deel te nemen aan The Art of Impact. Een bijeenkomst voor alle door hun ondersteunde projecten. De reis met de trein is altijd heel ontspannend en prettig. Ik reis natuurlijk niet in de spits want dan heb je vast andere ervaringen. Maar dit zijn ook wel momenten waardoor je over alles kunt nadenken en soms door andere beïnvloedt wordt. Mensen kijken blijft altijd leuk. Tineke (Tineke Schuurmans, de kunstenaar waarmee ik samenwerkt), zou ik daar ontmoeten. Tijdens die bijeenkomst kwamen ruim 175 mensen bij elkaar om in gesprek te gaan en ervaringen uit te wisselen.  

FoodlabPeel – Kunstenaars en boeren in contact
In FoodlabPeel is het ZLTO, de Zuidelijke Land- en Tuinbouworganisatie, die het initiatief genomen heeft om kunstenaars en ons boeren met elkaar in contact te brengen. De meerwaarde van het laten meedenken van kunstenaars bij vraagstukken die spelen binnen de landbouw en de veeteelt. Er was veel discussie over hoe ver moeten kunstenaars hierin meegaan.  Hoe voorkom je, bijvoorbeeld in het geval van de samenwerking tussen een kunstenaar en een varkensboer, dat je als kunstenaar gewoon wordt ingezet als een veredelde pr-medewerker? Tineke gaf daar een duidelijke reactie op: “Artistieke waarde en artistieke vrijheid bestaan wel degelijk in een samenwerking als deze.” Dit heeft zij prima verwoord. Mijn aanvulling daarop is: “In deze streek, maar ook daarbuiten, is veel weerstand tegen intensieve veeteelt, maar veel van die weerstand komt voort uit onwetendheid en onbegrip. Al jaren probeer ik mijn werk te vertalen naar een groter publiek, te laten zien wat er nu werkelijk gebeurt achter de deuren van de stallen. Pas nu ik samenwerk met Tineke merk ik dat ik de taal en de vorm vind om dat publiek daadwerkelijk te bereiken.”

Wat ik een mooie stelling van die dag vond was: ‘We kunnen kunst niet los zien van de maatschappij. Kunst kan ons anders naar de wereld laten kijken, dat wat we denken te kennen een onverwachte twist geven, oplossingen voor onoplosbare problemen bieden en verbindingen leggen voor het leven’.

Het was voor mij een lange en inspannende dag, tijdens de laatste pauze moment ben ik ook “gevlucht”. Constant je verhaal doen en discussiëren vergt veel van mij. Het valt ook niet mee als je gewend bent altijd op stal te zorgen voor dieren, die zeggen niet zoveel terug ook fijn.